MENYU
Artıq bir neçə həftədir ki, Xankəndinin qaz təchizatının kəsilməsi ilə əlaqədar Ermənistan müxtəlif beynəlxalq məkanlarda dünya ictimaiyyətinin mərhəmətinə səslənərək bir növ “humanitar şou” təşkil edir.
Ermənistandan Qarabağın ermənilər yaşayan hissələrinə “mavi yanacaq” verən qaz kəmərində qəza baş verib.
Xatırladaq ki, martın 8-də Ermənistandan Qarabağın ermənilər yaşayan hissələrinə “mavi yanacaq” verən qaz kəmərində qəza baş verib. Bir müddət sonra təmir işləri aparılıb, bundan sonra qazın verilişi bərpa olunub. Lakin iki gün əvvəl qazın verilişi yenidən kəsilib və bu zaman İrəvan dərhal “Bakının məkrli əli”ni görüb, Azərbaycanı qəsdən “humanitar terror təşkil etməkdə” ittiham edib.
Bu günlərdə Xarkov və Mariupoldan gələn faciəvi xəbərlər fonunda “humanitar fəlakət”lə bağlı İrəvandan gələn mərsiyələr ikrah hissi doğurur.
Qeyd edək ki, mart ayı ərzində ölkəmizdə ötən həftə qeyri-adi soyuq keçib. Deməli, bayırda demək olar ki, dekabr soyuğu olanda Azərbaycan ərazisində müvəqqəti olaraq istiliksiz qalan ermənilərin narazılığını başa düşmək olar. Burada, necə deyərlər, istəsən - istəmirsən, amma mason sui-qəsdi haqqında düşünməyə başlayacaqsan.
Lakin bu işdə yersiz siyasi pafos olmadan vəziyyətə ayıq gözlə baxmaq kifayətdir, çünki dərhal bəlli olur ki, ermənilərin Xankəndində istiliklə bağlı fasilələr yalnız texniki problemlərlə bağlıdır, başqa heç nə.
Bildiyiniz kimi, Xankəndi dəniz səviyyəsindən 850 metr yüksəklikdə yerləşir və mütəxəssislərə yaxşı məlum olduğu kimi, çətin relyefli yüksək dağlıq rayonların qazlaşdırılması son dərəcə çətin işdir. Hətta Azərbaycan ərazisinin 97-98 faiz qazla təmin olunması barədə fəxrlə hesabat verən “Azəriqaz” rəsmiləri belə Lerik, Qusar, Gədəbəy... kimi dağlıq rayonlara qazın fasiləsiz verilməsindən söz düşəndə gözlərini uzağa çəkirlər.
Xankəndi dəniz səviyyəsindən 850 metr hündürlükdə yerləşir və çətin relyefli yüksək dağlıq rayonların qazlaşdırılması çətin işdir.
Bəli, Xankəndindəki az qala “humanitar fəlakət” barədə bütün dünyaya səs salmağa müvəffəq olan İrəvanın özü, yumşaq desək, hiyləgərdir. Axı hələ müharibədən əvvəl Qarabağ Ermənistanın işğalı altında olanda bu ərazilərdə normal qaz yox idi və orada da indi olduğu kimi vaxtaşırı qəzalar baş verir, nəticədə Xankəndində evlər istiliksiz qalırdı. Elə bu yaxınlarda oğru erməni məmurları çoxdan gözlədikləri hər hansı uğursuzluğa “Azərbaycanın məkrli hiylələri” ilə haqq qazandırmaq imkanı əldə etdilər.
Çox rahat mövqe, elə deyilmi?
Lakin Bakı çoxdan erməni ittihamlarına öyrəşib. Həqiqətən diqqəti çəkən isə qaz təchizatında yaranan fasilələrlə bağlı “dərin narahatlığını” ifadə etməyə tələsən bəzi beynəlxalq təşkilatların reaksiyasıdır. Xüsusilə belə bir bəyanatla Avropa İttifaqının xarici əlaqələr üzrə aparıcı nümayəndəsi Piter Stano Azərbaycanı “təcili olaraq zərər çəkmiş yerli əhalinin qaz təchizatını bərpa etməyə” çağırıb.
Ancaq maraqlı bir mənzərə ortaya çıxır!
Ermənistan otuz il ərzində Azərbaycan torpaqlarını işğal edəndə, azərbaycanlı əhalini etnik təmizləməyə məruz qoyanda, onun maddi-mədəni irsini dağıdanda Avropa İttifaqı və digər beynəlxalq strukturlar susurdu. Amma Xankəndində bir neçə yüz erməni bir-iki həftə mənzillərində üşüyən kimi Aİ-nin “dərin narahatlığı” dərhal baş qaldırdı.
Sual etmək istərdim ki, on beş il ərzində 300 min azərbaycanlı Naxçıvanda qaz və elektrik enerjisi qıtlığından əziyyət çəkən, ermənilərin blokadasına düşdüyü halda, Avropa İttifaqı və şəxsən siz, cənab Piter Stano harada idiniz? Ermənilər Sərsəng Su Elektrik Stansiyasının hidrotexniki imkanlarından istifadə edərək bilərəkdən ekoloji terror aktları törədəndə niyə susurdunuz? İkili standartların və milli mənsubiyyətə görə ayrı-seçkiliyin bariz təzahürü deyilsə, bu nədir?
Ermənilərin blokadaya saldığı Naxçıvanda 300 min azərbaycanlı on beş il qaz və işıqsızlıqdan əziyyət çəkəndə Avropa Birliyi harada idi?
Və nəhayət sonuncu.. Xankəndinin Azərbaycanın beynəlxalq səviyyədə tanınmış sərhədləri daxilində yerləşən Azərbaycan şəhəri olduğunu xalqların hüquq və demokratik azadlıqlarının keşikçilərinə xatırlatmağın vaxtı çatıb. Buradan aydın şəkildə belə çıxır ki, bu şəhərdə baş verən hər şey sırf Azərbaycanın daxili işidir. Deməli, Xankəndindəki vəziyyətlə bağlı yalnız Azərbaycanın rəsmi nümayəndəsi və ya ekstremal hallarda orada müvəqqəti dislokasiya olunmuş Rusiya sülhməramlıları münasibət bildirə bilər. Amma şübhəsiz ki, İrəvan və Avropa İttifaqı edə bilməz. /haqqin.az/
